Σχέσεις και εμπιστοσύνη, τι γίνεται όταν κλονίζεται

" Εάν πετύχεις να ξεγελάσεις έναν άνθρωπο δεν σημαίνει ότι είναι χαζός, σημαίνει ότι σε εμπιστεύτηκε περισσότερο από όσο άξιζες."

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο άδειασμα από το να προδωθείς από κάποιον που είχες εξιδανικεύσει όσο κανένα. Αναρωτιέσαι ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος που μέχρι εκείνη τη στιγμή νόμιζες ότι ήξερες. Πιστεύεις ότι υπάρχει κάτι  εγγενώς τελικά προβληματικό με σένα που τελικά δεν μπόρεσες να καταλάβεις γιατί έπεσες έξω. Αποδομείται όλο σου το οικοδόμημα και νιώθεις κενό. Ο βασιλιάς εκθρονίζεται και τα βάζεις με τον εαυτό σου που τον έστεψες γιατί χωρίς εσένα να τον χρήσεις θα ήταν απλά αυλικός. Όχι καλή μου δεν φταίς εσύ.... Η προδοσία των αρχών κάποιου δεν είναι δική σου ευθύνη αλλά θέμα δικού του ελλείμματος και έλλειψη ενσυναίσθησης. Τον έκανες να νιώθει "κάτι" γιαυτό σε πρόδωσε, ένιωσε παντοδύναμος και ισχυρός. Η ανασφάλεια του τον οδήγησε στο ψέμα και όχι εσύ....

Ξέρεις οι άνθρωποι όταν είναι γεννημένοι για λίγα δεν μπορούν να διαχειριστούν το πολύ, το καλό, το αληθινό, το έντονο, το ποιοτικό. Τα σκατά άλλωστε νιώθουν σελέμπριτις όταν περιτριγυρίζονται από τις μύγες. Ο προδότης μπορεί να προσποιηθεί μόνο για λίγο καιρό, είναι χειριστικός σε κάνει να νιώθεις ότι φταις και να ξεχνάς την αξία σου γιατί δεν σε σεβάστηκε ποτέ. Θαμπώθηκε από το διαφορετικό αλλά έχει συνηθίσει τη μυρωδιά των κάδων γιαυτό η  μυρωδιά των σκουπιδιών δεν του δημιουργεί απέχθεια. Δυστυχώς υπάρχουν φορές που το ένστικτό μας κάνει λάθος, όχι γιατί φταίμε εμείς αλλά γιατί ο άλλος ήταν καλός ηθοποιός. Υπάρχει το στάδιο του θυμού που θες να πεις πολλά αλλά ξέρεις ότι δεν έχει νόημα, μετά έρχεται το στάδιο της στεναχώριας, εκεί θα πρέπει να δώσεις βάση και να καταλάβεις ότι δεν φταίς εσύ για το μανδύα που φοράνε οι άνθρωποι. Σκέψου ότι κι αυτό είναι ένα μάθημα, κράτα τα καλά που ωφελήθηκες εσύ και προχώρα. 

Anastasia as a blogger